Euphorbia (wolfsmelk) blijft in de winter groen en is bekend om zijn bijzondere bladeren en prachtige bloemen. Deze 'vergeten' vaste plant is echt een mooie aanwinst in de tuin. Onder de wolfsmelk soorten zitten toch een paar grote verschillen.

Soorten wolfsmelk

De kleinere Euphorbia soorten kunnen gaan woekeren in de tuin. De grotere Euphorbia soorten blijven vaak meer in een pol en kunnen wel 120 cm hoog worden. De bladeren van de wolfsmelk zijn afhangend en staan mooi verdeeld rondom de stengel. Elke stengel met bladeren en bloemen staat apart van elkaar. Aan de tweejarige stengels komen het ene jaar groene of rode bladeren (afhankelijk van het soort dat u plant) en het jaar daarop komen de bloemen erbij. De kleinere soorten zijn goed te combineren met Alchimilla mollis en hosta soorten. De hogere soorten zijn goed te combineren met Echinacea, Agastache en Salvia soorten.

Euphorbia planten

Alle soorten wolfsmelk staan graag op een humusrijke, kalkhoudende en goed waterdoorlatende grond, maar niet te droog. Het wintergroene plantje staat graag in de zon tot halfschaduw. Plant de jonge vaste planten in het voorjaar ongeveer 30cm uit elkaar met 6 plantjes per vierkante meter.  Bij de woekerende soorten moeten de wortels ieder jaar wel goed terug gestoken worden. Dit doet u om vermenging of overwoekering te voorkomen. Gebruik bij het terugsteken een steekschop en steek strak rondom de plant in de grond. Verwijder daarna zo veel mogelijk van de afgestoken wortels uit de grond. De wortels die in de grond blijven zitten kunnen namelijk weer doorgroeien. In de zomer kunnen de uitgebloeide bloemschermen bij de wolfsmelk verwijderd worden. Plant de Euphorbia in goede tuinplantengrond. U kunt de vaste planten in einde winterseizoen 20 cm boven de grond terug snoeien. Meer informatie over vaste planten en video>